خنوةلغتنامه دهخداخنوة. [ خ َ وَ ] (ع اِ) پلیدی مردم و ستور و جز آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || فرجه در کازه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خنوعلغتنامه دهخداخنوع . [ خ ُ ] (ع اِمص ) نرم گردنی . فروتنی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (مص ) خنع. رجوع به خَنع شود.
خانپایهلغتنامه دهخداخانپایه . [ خام ْ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) میز. میز غذاخوری : عیسی از چرخ فرودآید و ادریس ز خلدکاین دو را زلّه ز خانپایه ٔ طه بینند.خاقانی .