داغصةلغتنامه دهخداداغصة. [ غ ِ ص َ ] (ع اِ)کلیچه (در زانو). (دستوراللغه ٔ ادیب نظنزی ). آئینه ٔزانو. استخوان گرد پس زانو. داغص . (مهذب الاسماء). استخوان که می جنبد زیر گردنای زانو. کنده ٔ زانو. || (ص ) آب صاف تنک . ج ، دواغص . (منتهی الارب ).
ذوغصةلغتنامه دهخداذوغصة. [ غ ُص ْ ص َ ] (ع ص مرکب ) گلوگیر. با غصّه : و طعاماً ذاغصة و عذابا الیماً. (قرآن 73 13/) و طعامی گلوگیر و شکنجه ٔ دردناک . (تفسیر ابوالفتوح ج 5</span
دواغصلغتنامه دهخدادواغص . [ دَ غ ِ ] (ع اِ) ج ِ داغصة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ِ داغصة به معنی آئینه زانو و آب صاف تنک . (آنندراج ). رجوع به داغصة شود.
آیینه ٔ زانولغتنامه دهخداآیینه ٔ زانو. [ ن َ / ن ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) استخوان و برآمدگی زانو از قدام .مقابل چفته یعنی فرورفتگی زانو از خلف . آینه ٔ زانو.آینه . آیینه . کاسه ٔ زانو. داغصه . رضفه : وگر از پرده ٔ صورت برون آیی بیا
کلیچهلغتنامه دهخداکلیچه . [ ک ُ چ َ / چ ِ ] (اِ) مطلق قرص (نان ) (فرهنگ فارسی معین ). قرص . قرصه . (دهار). قرص . (مقدمة الادب زمخشری ) (نصاب ) : به نیم گرده بروبی به ریش بیست کنشت به صدکلیچه سبال تو شوله روب نرفت . <p class=
مداغصةلغتنامه دهخدامداغصة. [ م ُ غ َ ص َ ] (ع مص ) شتابی نمودن . (منتهی الارب ). استعجال . (از متن اللغة) (اقرب الموارد). || اخذته مداغصة؛ مغارة. (اقرب الموارد). غلاباً. (متن اللغة)؛ به مغالبه و چیرگی نمودن . به زور.