لغتنامه دهخدا
داهیم . (اِ) کلاه مرصع بجواهر. آنرا دیهیم نیز گویند. دیهیم . (فرهنگ اسدی نخجوانی ) (شرفنامه ٔ منیری ). تاج مرصع. (برهان ). نیم تاجیست مرصع که پادشاهان عجم داشتندی . (اوبهی ) : بیک گردش به شاهنشاهی آرددهد داهیم و طوق و گوشوارا. <p class="aut