دبران

دبران

لغت‌نامه دهخدا

دبران . [ ] (اِخ ) قریه ای است هشت فرسنگی میانه جنوب و مغرب شهر داراب . (فارسنامه ٔ ناصری ).

دبران

لغت‌نامه دهخدا

دبران . [ دَ ب َ ] (اِخ ) یکی از منازل قمر و آن پنج ستاره است در ثور. (منتهی الارب ). صورتی از صور فلکی مرکب از پنج ستاره در ثور. منزلیست از منزلهای ماه . (مهذب الاسماء). الدبران ؛ منزل چهارم است از منازل قمر بعد ازثریا و پیش از هقعه . از منازل بیست ...

دبران

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [عربی] (نجوم) dabarān ۱. یکی از منازل قمر مشتمل بر پنج ستاره در برج ثور.۲. ستاره‌ای در چشم صورت فلکی ثور؛ عین‌الثور.

دبران

فرهنگ فارسی معین

(دَ بَ) [ ع . ] (اِ.) ستارة سرخ رنگی از قدر اول واقع در چشم صورت فلکی «گاو» یا «ثور»، دیدة گاو، عین الثور.

Aldebaran

دَبَران

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[نجوم] ستارۀ آلفای ثور که مانند نوعی غول سرخ بارز در آسمان شب است

صاحب عین دبران

لغت‌نامه دهخدا

صاحب عین دبران . [ ح ِ ب ِ ع َ ن ِ دَ ب َ ] (اِخ ) کنایه از برج ثور است که برج دوم باشد از جمله ٔ دوازده برج فلک . (برهان ).

aldebaran

زمین شناسی

دبران ، چشم گاو ، عین الثور دبران ستاره آلفا از صورت فلکی ثور که ...

مجدح

لغت‌نامه دهخدا

مجدح . [م ُ دَ ] (اِخ ) دبران ، یا ستاره ای است خرد میان دبران و ثریا. (منتهی الارب ) (آنندراج ). منزلی از منازل ماه که دبران نیز گویند و یا ستاره ای خرد مابین دبران و ثریا. (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.

تابعالنجم

لغت‌نامه دهخدا

تابعالنجم . [ ب ِ عُن ْ ن َ ] (اِخ ) نام دبران که منزلی است از منازل قمر، سمی به تفاولاً مِن ْ لفظه . (منتهی الارب ). ابوریحان بیرونی گوید: دبران ستاره ای است سرخ و نورانی و از این جهت آن را دبران گویندکه بر ثریا پشت کرده و او در چشم جنوبی ثور است و ...

مجدح

لغت‌نامه دهخدا

مجدح . [ م ِ دَ ] (اِخ ) دبران که منزلی است ماه را یا ستاره ای است خرد میان دبران و ثریا. (منتهی الارب )(آنندراج ) (از ناظم الاطباء). دبران یا ستاره ٔ کوچکی که بین دبران و ثریا واقع است و «حادی نجوم » نامیده می شود. (از اقرب الموارد). دبران است که من...

ابوالعجل

لغت‌نامه دهخدا

ابوالعجل . [ اَ بُل ْ ع ِ ] (اِخ ) ستاره ٔ دَبران . (المرصّع).

سائق الثریا

لغت‌نامه دهخدا

سائق الثریا. [ ءِ قُث ْ ث ُ رَی ْ یا ] (اِخ ) (فلک ) دَبَران .

تالی النجم

لغت‌نامه دهخدا

تالی النجم . [ لِن ْ ن َ ] (اِخ ) تابعالنجم . فجذح . دبران . فَنیق . ستاره ای است نورانی و سرخ و آن را بدان جهت تالی النجم گویند که در طلوع و غروب از ثریا متابعت کند. (آثارالباقیه چ لیپزیک ص 342). رجوع به دبران شود.