خدمۀ غیرموظفdeadhead crewواژههای مصوب فرهنگستانخدمهای که بهعنوان مسافر در پرواز حضور داشته و وظیفه و مسئولیتی در حین آن پرواز بر عهده نداشته باشند
دیدالغتنامه دهخدادیدا. (ص ) ناپیدا و گم شده . (برهان ). بمعنی ناپیدا و پنهان آمده و چیز گم شده را گویند. (آنندراج ) (انجمن آرا). مفقود اما این کلمه دگرگون شده ٔ لغت ویدا است . رجوع به «ویدا» و «وید» شود. (یادداشت لغتنامه ).
دیداءلغتنامه دهخدادیداء. (ع اِ) دَاءْداء. دُؤْ دُؤْ. آخر ماه و شب بیست و پنجم و ششم و هفتم و شب بیست و هشتم و نهم یا سه شب از آخر ماه . || فضا. || فراخ از قلعه ها و وادیها. (منتهی الارب ). و رجوع به دأداء و دؤدؤ شود.
دٔداءلغتنامه دهخدادٔداء. [ دِ ] (ع مص ) دأداءة. سخت دویدن شتر یا تیز رفتن . (منتهی الارب ). و رجوع به دأداءة شود.
دداًلغتنامه دهخدادداً. [ دَ دَن ] (ع اِ) دد. ددن . ددد. بازی . (منتهی الارب ). رجوع به دد و ددن شود.
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (اِخ ) (ارمیا 25:23 و 49:8) مقاطعه ای از بلاد عرب می باشد که در جنوب زمین ادوم واقع و ذریه ٔ ابن ریقشان بن ابراهیم در آنجا سکو
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (اِخ ) (بمعنی زمین پست ) ابن رعمه بن کوش بن حام بن نوح . (سفر پیدایش 10:7) (قاموس کتاب مقدس ). رجوع به ماده ٔ قبل و نیز دو ماده ٔ بعد شود.
ددالهلغتنامه دهخدادداله . [ دُ ل َ / ل ِ ] (اِ) دواله . بازی الک دلک . رجوع به الک دلک و رجوع به قله و مقلاة شود.
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (اِخ ) مقاطعه ای از بلاد عرب در حوالی خلیج فارس و این مقاطعه با «صور» تجارت می نمود و عاج و آبنوس و قالیچه بدانجا می فرستاد (حزقیال 25:13 و 27:<span class="hl"
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (ع ص ) مرد بی فایده . (منتهی الارب ). || شمشیر کند. (از منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). || شمشیربران . (از لغات اضداد است ) (منتهی الارب ). شمشیر تیز.
دیدانلغتنامه دهخدادیدان . [ دَ ی َ ] (ع اِ) ددن . دد. دداً. دَیْد. بازی . (منتهی الارب ). لهو و لعب . (از اقرب الموارد).
کداءلغتنامه دهخداکداء. [ ک َددا ] (ع ص )بسیار گدایی کننده . (یادداشت مؤلف ). علی الکداء ویحک کم تکدی . (از ترجمان البلاغه ٔ رادویانی ، ص 108).
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (اِخ ) (ارمیا 25:23 و 49:8) مقاطعه ای از بلاد عرب می باشد که در جنوب زمین ادوم واقع و ذریه ٔ ابن ریقشان بن ابراهیم در آنجا سکو
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (اِخ ) (بمعنی زمین پست ) ابن رعمه بن کوش بن حام بن نوح . (سفر پیدایش 10:7) (قاموس کتاب مقدس ). رجوع به ماده ٔ قبل و نیز دو ماده ٔ بعد شود.
ددالهلغتنامه دهخدادداله . [ دُ ل َ / ل ِ ] (اِ) دواله . بازی الک دلک . رجوع به الک دلک و رجوع به قله و مقلاة شود.
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (اِخ ) مقاطعه ای از بلاد عرب در حوالی خلیج فارس و این مقاطعه با «صور» تجارت می نمود و عاج و آبنوس و قالیچه بدانجا می فرستاد (حزقیال 25:13 و 27:<span class="hl"
ددانلغتنامه دهخداددان . [ دَ ] (ع ص ) مرد بی فایده . (منتهی الارب ). || شمشیر کند. (از منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). || شمشیربران . (از لغات اضداد است ) (منتهی الارب ). شمشیر تیز.