درازخایهلغتنامه دهخدادرازخایه . [ دِ ی َ / ی ِ ] (ص مرکب ) که خایه ای دراز دارد. آدَر. دَردَرّی ̍. (منتهی الارب ).
دردریلغتنامه دهخدادردری . [ دَ دَ ری ی ] (ع ص ) درازخایه . (منتهی الارب ). و رجوع به دَردَرّی ̍ شود.
سلهبلغتنامه دهخداسلهب . [ س َ هََ ] (ع ص ) مرد درازبالا یا دراز از هر چیزی . || اسب درازخایه و سطبر و درازاستخوان . ج ، سلاهبة. || (اِ) نام سگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
شوذبلغتنامه دهخداشوذب . [ ش َ ذَ ] (ع ص ) دراز نیکوخلق . (از اقرب الموارد). درازبالای نیکوخوی . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). دراز. (مهذب الاسماء). || اسب درازخایه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
ارغللغتنامه دهخداارغل . [ اَ غ َ ] (ع ص ) ختنه ناکرده . (مهذب الاسماء) (منتهی الأرب ). آن که او را ختنه نکرده باشند. اغرل . || درازخایه . (منتهی الأرب ). || فراخ :عیش ارغل ؛ زیستن فراخ . (منتهی الأرب ). زیست فراخ .