درازهیکللغتنامه دهخدادرازهیکل . [ دِ هََ / هَِ ک َ ] (ص مرکب ) آنکه هیکلی دراز دارد. (از یادداشت مرحوم دهخدا). بلندبالا. بلندقامت .
سلهبهلغتنامه دهخداسلهبه . [ س َ هََ ب َ ] (ع ص ) شتر ماده ٔ فربه . || اسب کلان و درازاستخوان . || اسب درازهیکل . (منتهی الارب ).
شناصیةلغتنامه دهخداشناصیة. [ ش َ صی ی َ ] (ع ص ) فرس شناصیة؛ اسب توانای درازهیکل . (از ذیل اقرب الموارد). رجوع به شناص و شناصی شود.