دردیابلغتنامه دهخدادردیاب . [ دَرْدْ ] (نف مرکب ) درد یابنده . آنچه درد کند: متألم ؛ چشم دردیاب . دردگین .
دردابلغتنامه دهخدادرداب . [ دَ ] (اِ) دستنبویه را گویند و آن میوه ای باشد کوچک و مدورو خوشبوی شبیه به خربزه . (برهان ). دستنبویه . (الفاظالادویة) (اختیارات بدیعی ) (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
دردبلغتنامه دهخدادردب . [ دَ دَ ] (ع ص ) امراءة دردب ؛ زنی که به شب آمد و رفت نماید. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).