درفکلغتنامه دهخدادرفک . [ دَ ف َ ] (اِخ ) (کوه ...) نام کوهی میان رشت و رودبار. (یادداشت مرحوم دهخدا).
درفکلغتنامه دهخدادرفک . [ دَ ف َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان طبس بخش صفی آباد شهرستان سبزوار واقع در 40 هزارگزی جنوب صفی آباد و 11 هزارگزی جنوب راه آهن ، با 1001 تن سکنه . آب آن از قنات و راه
درافقلغتنامه دهخدادرافق . [ دَ ف ِ ] (اِ) صاحب برهان این صورت را آورده و به آن معنی شفتالو و خوخ داده است و غلط است . اصل دراقن است . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به دراقن شود.
درفکندنلغتنامه دهخدادرفکندن . [ دَ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب )درفگندن . درافکندن . افکندن . درانداختن : تا ابر کند می را با باران ممزوج تا باد به می درفکند مشک به خروار. منوچهری .از تاب جود او چو دل
بالکالغتنامه دهخدابالکا. [ ل ِ ] (اِ) نامی است که در «درفک » به وشات دانه دهند. و رجوع به ازملک شود.
سیالفلغتنامه دهخداسیالف . [ ل ِ ] (اِ) نام درختچه ای است که در درفک ومنجیل به سیاه آل دهند. (جنگل شناسی ساعی ج 2 ص 260).
پامچال جنگلیلغتنامه دهخداپامچال جنگلی . [ ل ِ ج َ گ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از پامچال که در دَرفَک آنرا کرماج نامند.
الوشلغتنامه دهخداالوش . [ اَل ْ وَ ] (اِ) نامی است که در دره ٔ کتول گرگان به درختچه ٔ گوشوارک دهند و درکوه درفک و طوالش این نام را بر «راش » اطلاق کنند.
دربیکهلغتنامه دهخدادربیکه . [ ] (اِخ ) طوایفی بوده اند ساکن ولایت گیلان و اسم خود را به یکی از قلل البرز گیلان داده اند که فعلاً آنرا درفک می نامند. (یادداشت مرحوم دهخدا).
درفکندنلغتنامه دهخدادرفکندن . [ دَ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب )درفگندن . درافکندن . افکندن . درانداختن : تا ابر کند می را با باران ممزوج تا باد به می درفکند مشک به خروار. منوچهری .از تاب جود او چو دل