درهمةلغتنامه دهخدادرهمة. [ دَ هََ م َ ] (ع مص ) دارای درهم بسیار شدن شخص ، و فعل آن مجهول بکار رود.(از اقرب الموارد). || گردیدن برگ «خبازی » مانند درهم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
درهمیلغتنامه دهخدادرهمی . [ دَ هََ ] (حامص مرکب ) درهم بودن . اختلال . پریشانی . بی ترتیبی . (ناظم الاطباء). اختلاط. بوح . دوکه . (یادداشت مرحوم دهخدا). امتزاج . اشکال .
درهمیلغتنامه دهخدادرهمی . [ دِ هََ ] (اِخ ) علی بن حسن (یا حسین )درهمی . برادر محمدبن حسن از سپهسالاران عمروبن لیث بود که از جانب عمرو به یاری نصربن احمد رفت تا با احمدبن عبدالعزیز بجنگد. وی در سال 297 هَ . ق . به سیستان بازآمد. رجوع به تاریخ سیستان ص <span cl
جوهريدیکشنری عربی به فارسیماندگار , اصلي , داراي نفوذ کامل در سرتاسرجهان , درهمه جاحاضر , ذاتي , باطني , طبيعي , ذهني , روحي , حقيقي , مرتب , شايسته