دست باز

دست باز

لغت‌نامه دهخدا

دست باز. [دَ ] (نف مرکب ) دست بازنده . کسی را گویند که آنچه دردست داشته باشد همه را ببازد و تمام کند. (برهان ) (آنندراج ). بر باد دهنده . || جوانمرد و باسخاوت . (ناظم الاطباء). با بذل و بخشش . سخی . بخشنده .- دست و دل باز ؛ جوانمرد و گشاده دل .|| شخص...

دست باز

فرهنگ فارسی عمید

(صفت) [قدیمی، مجاز] dastbāz ۱. گشاده‌دست؛ باسخاوت؛ بخشنده.۲. کسی که هرچه دارد خرج کند یا به دیگران ببخشد؛ دست‌ودل‌باز.

دست باز

فرهنگ فارسی معین

(دَ) (ص فا.) باسخاوت ، بخشنده .

بالا دست جريان

مهندسی شیمی

Upstream

پايين دست جريان

مهندسی شیمی

Downstream

دست دست کردن

لغت‌نامه دهخدا

دست دست کردن . [ دَ دَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تعلل کردن . طول دادن . اهمال کردن . به طفره وقت گذراندن . انجام دادن کاری را عمداً به درازا کشاندن . این دست آن دست کردن . مماطله کردن .

flip pass, hand-off pass

پاس دست‌به‌دست

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[ورزش] در بسکتبال، پاس نزدیک با حرکتی کوتاه و نرم که در آن توپ را مستقیماً به دست هم‌تیمی می‌دهند

دست به دست دادن

لهجه و گویش تهرانی

بردن داماد به اطاق عروس ودادن رونما توسط پدر

دست دست کردن

لهجه و گویش تهرانی

تعلّل

دست رو دست گذاشتن

لهجه و گویش تهرانی

اقدامی نکردن

دست گردون،دست گردان

لهجه و گویش تهرانی

وام دادن و وام گرفتن ،قرض، تنخواه

دست به دست گشتن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

currency

دست فرمون،دست به فرمان

لهجه و گویش تهرانی

مهارت در رانندگی

این دست اون دست کردن

لهجه و گویش تهرانی

تعلل