دعداتلغتنامه دهخدادعدات . [ دَ ع َ ] (ع اِ) ج ِ دَعد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به دعد شود.
دیدهایدگویش اصفهانی تکیه ای: bedundiya طاری: bedundiya طامه ای: bodundiye طرقی: bedundiya کشه ای: bedundiya نطنزی: badu(n)diya
دیدهایدگویش خلخالاَسکِستانی: vindarân دِروی: vinda.rân شالی: vinda.râne کَجَلی: vind.a.rân.e کَرنَقی: vinda.râne کَرینی: vinda.râne کُلوری: vinda.rânə گیلَوانی: vinda.râne لِردی: vinda.rânə
دعدلغتنامه دهخدادعد. [ دَ ] (ع اِ) لقب ام جبین که جانورکی است . (منتهی الارب ). لقب حرباء. (از اقرب الموارد). ج ، دُعود، أدعُد، دَعَدات . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).