دلفگاریلغتنامه دهخدادلفگاری . [ دِ ف َ ] (حامص مرکب ) دل فگار بودن . ملالت .حزن . (ناظم الاطباء). خسته دلی . دلخستگی : گر در دلت این مار جای گیردچون تو نبود کس به دلفگاری .ناصرخسرو.
دلفگاریلغتنامه دهخدادلفگاری . [ دِ ف َ ] (حامص مرکب ) دل فگار بودن . ملالت .حزن . (ناظم الاطباء). خسته دلی . دلخستگی : گر در دلت این مار جای گیردچون تو نبود کس به دلفگاری .ناصرخسرو.
تنگدلفرهنگ مترادف و متضادافسرده، اندوهگین، پژمان، دلتنگ، دلفگار، ضجر، غمگین، غمین، محزون، مغموم، ملول ≠ شاد، خرسند، مسرور
غمناکفرهنگ مترادف و متضادآزرده، افسرده، اندوهگین، اندوهناک، حزین، دلفگار، غمدار، غمزده، غمگین، غمین، محزون، مضطرب، مغموم، ملول، مهموم ≠ شاد، مسرور
دل فگارلغتنامه دهخدادل فگار. [ دِ ف َ ] (ص مرکب ) دل افکار. دل فکار. دلریش . محزون . (آنندراج ). ملول . غمگین . ماتم زده . متفکر. اندیشناک . (ناظم الاطباء). خسته دل . دلخسته . پریشان : چنین است آیین این روزگارگهی شاد دارد گهی دل فگار. فردوسی
دلریشلغتنامه دهخدادلریش . [ دِ ] (ص مرکب ) آنکه غم و اندوهی سخت دارد. (یادداشت مرحوم دهخدا). دلخسته و رنجور. (ناظم الاطباء). آنکه بسببی (عشق ، غم ، ناکامی ) محزون باشد. دلفگار.(آنندراج ) : از تسحب و تبسط بازنایستاد [ بوسهل ] تا بدان جایگاه که همه ٔ اعیان درگاه بسبب وی د
دلتنگلغتنامه دهخدادلتنگ . [ دِ ت َ ] (ص مرکب ) تنگدل . پریشان . مضطرب . غمگین .ملول . آزرده . تنسه . (ناظم الاطباء). ملول و ناخوش . (آنندراج ). ضجر. (زمخشری ). که دلی گرفته و غمگین دارد. دژم . رنجیده . دلگیر. محزون . مغموم . غمنده . مکروب . غصه دار. مهموم . فگار. دلفگار. دل افسرده <span class=
دلفگاریلغتنامه دهخدادلفگاری . [ دِ ف َ ] (حامص مرکب ) دل فگار بودن . ملالت .حزن . (ناظم الاطباء). خسته دلی . دلخستگی : گر در دلت این مار جای گیردچون تو نبود کس به دلفگاری .ناصرخسرو.
