دندان پزشک

دندان پزشک

فرهنگ فارسی معین

( ~. پِ زِ) (اِمر.)کسی که دندان رامعالجه کند، طبیب دندان .

دندان پزشک

لغت‌نامه دهخدا

دندان پزشک . [ دَ پ ِ زِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) کسی که دندان را معالجه کند. طبیب دندان . پزشکی که در معالجه ٔ بیماریهای دندان و کشیدن و پر کردن آن و ساختن دندانهای مصنوعی تخصص دارد.

دندان پزشک

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) (پزشکی) dandānpezešk طبیب دندان؛ کسی که امراض دندان را معالجه می‌کند.

گشاده دندان

لغت‌نامه دهخدا

گشاده دندان . [ گ ُ دَ / دِ دَن ْ ] (ص مرکب ) آنکه دندانهای او پیوسته نباشد. آنکه میان دندانها گشاده دارد: رجل رُتل ؛ مرد گشاده دندان . (منتهی الارب ).

گرفتن دندان

لغت‌نامه دهخدا

گرفتن دندان . [ گ ِ رِ ت َ ن ِ دَ ] (مص مرکب ) برکندن دندان . (آنندراج ) : گرچه از افتادن دندان شود گفتار سست چون تو دندان طمع گیری سخن گوئی درست .شفیع اثر (از آنندراج ).

گرد دندان

لغت‌نامه دهخدا

گرد دندان . [ گ َ دِ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گردی که مخصوص دندان است . گردی که برای شستن و یا درمان دندانها به کار رود.

dental impaction, tooth impaction, impaction

نهفتگی دندان

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[پزشکی-دندان‌پزشکی] وضعیتی‌ که‌ در آن‌ دندانی‌ براثر موانع‌ فیزیکی‌ نتواند به‌صورت طبیعی‌ بروید

dental anatomy

کالبدشناسی دندان

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[علوم تشریحی] شاخه‌ای از کالبدشناسی که به بررسی ریخت‌شناسی دندان و بخش‌های مختلف آن و موقعیت آنها نسبت به یکدیگر و بافت‌های مجاور می‌پردازد

pulp 2, dental pulp, tooth pulp, pulpa dentis

مغز دندان

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[پزشکی-دندان‌پزشکی] بافت‌ همبندی‌ پُرعروق‌ و پُرعصبی‌ که‌ درون‌ حفرۀ مرکزی‌ دندان‌ قرار دارد متـ . مغزه 2

ستاره دندان

لغت‌نامه دهخدا

ستاره دندان . [ س ِ رَ / رِ دَ ] (ص مرکب ) از اسمای محبوب است . (آنندراج ) (بهار عجم ). معشوقه ای که دندانهای وی مانند ستاره باشد. (ناظم الاطباء) : دیدم بره آن نگار لب خندان راوآن ماه رخ ستاره دندان را.امیرمعزی (از آنندراج ).

زنگ دندان

لغت‌نامه دهخدا

زنگ دندان . [ زَ گ ِ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حفر. قلح . زردی دندان و تباهی آن . و آن قشری است که بر روی عاج دندانها تشکیل می یابد و موجب فساد دندانها میگردد.- زنگ دندان نشستن ، یا زنگ دندان بودن ؛ یعنی سخت ناشتا بودن : «بچه ها تا ظهر زنگ دندان...

سگ دندان

لغت‌نامه دهخدا

سگ دندان . [ س َ دَ ] (اِ مرکب ) دندان نیش را گویند که هریک از سباع و بهایم را باشد و آن را به عربی ناب گویند. (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). دندان نیش که هریک از سباع و بهایم را میباشد. و همچنین مار نیز هست که بدان دندان نیش میزند و آن را به تازی ن...

هم دندان

لغت‌نامه دهخدا

هم دندان . [ هََ دَ ] (ص مرکب ) هم سن . همسال . (یادداشت مؤلف ) : نه شان ز دزدان ترس و نه از مصادره بیم نه خشک ریش ز همسایه و ز هم دندان . فرخی .|| باجناغ . همریش . (یادداشت مؤلف ).

یک دندان

لغت‌نامه دهخدا

یک دندان . [ ی َ / ی ِ دَ ] (ص مرکب ) همسال . همسن . (یادداشت مؤلف ) : نخست دارالاماره و مجلس الوزاره که آن درگاه بارگاه سلطان است مشتمل بر دیوانخانه های مرتب ... و خدم و حواشی و جوانان یک رنگ و یک دندان نوخاسته . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 51).