داراکشلغتنامه دهخداداراکش . [ ک ُ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ دارا و منظور دارای بزرگ است ؛ کنایه از ذلیل کننده ٔ عزیزان : نفیر از جهانی که داراکش است نهان پرور و آشکاراکش است .نظامی .
فیلماهی دائوریHuso dauricusواژههای مصوب فرهنگستانگونهای از تیرۀ تاسماهیان و راستۀ تاسماهیسانان و بالاراستۀ بالهشعاعیداران که غشاهای آبششی آن با هم در ارتباطاند