دوطرفیلغتنامه دهخدادوطرفی . [ دُ طَ رَ ] (ص نسبی مرکب ) بین اثنین و جانبین و از دو کنار. (ناظم الاطباء). || (اصطلاح جانورشناسی ) هر گاه سطحی در طول بدن و در وسط سطح پشتی و شکمی بگذرانیم حیوان را به دو بخش کاملاً قرینه (راست و چپ ) تقسیم نماییم به قسمی که اندام یک طرف عیناً در طرف دیگر تکرار شود
دوطرفهلغتنامه دهخدادوطرفه . [ دُ طَ رَ ف َ / ف ِ] (ص نسبی ) که دارای دو سو و جهت و جانب است . (یادداشت مؤلف ). دوسویه : خیابان دوطرفه ؛ که عبور و مرور وسایط نقلیه از دو سوی آن آزاد است ، مقابل یک طرفه .