دواخنلغتنامه دهخدادواخن . [ دَ خ ِ ] (ع اِ) ج ِ دخان (منتهی الارب )، به معنی دود، و این خلاف قیاس واقع شده ، ادخنة قیاساً. (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || دودکشهای مطبخ و گلخن . (منتهی الارب ). || ج ِ داخنة. (از اقرب الموارد). رجوع به دخان شود.
دواخینلغتنامه دهخدادواخین . [ دَ ] (ع اِ) ج ِ دُخان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به دخان شود.
دوخانلغتنامه دهخدادوخان . [ دُ ](اِخ ) یازدهمین امیر از اولوس جغتای در ماوراءالنهرظاهراً در حدود 670-706 هَ . ق . (یادداشت مؤلف ).
دوخانلغتنامه دهخدادوخان . [ دُ ] (اِ مرکب ) خان دوم . خان دوم در اصطلاح بازی نرد. خانه ٔ دوم نرد. خانه ٔ بالای ته خان در نرد. (یادداشت مؤلف ).
دوخانلغتنامه دهخدادوخان . [ دُ ] (اِخ )دهی است از بخش نوبران شهرستان ساوه . با 171 تن سکنه . آب آن از چشمه و راه آن ماشین روست . از آثار قدیمی امامزاده ای دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).