دژپیههلغتنامه دهخدادژپیهه . [ دُ هََ / هَِ ] (اِ مرکب ) دژپه که غده است . (از برهان ). و رجوع به دژپه و دژپیه شود.
دحیةلغتنامه دهخدادحیة. [ دَ ی َ ] (اِخ ) نام پسر معاویه بن بکربن هوازن است . (منتهی الارب ). رجوع به دحوة شود.
دعةلغتنامه دهخدادعة. [ دَ ع َ ] (ع اِمص ) اسم است از وَداعة، وتاء آن عوض واو است . (از اقرب الموارد). || راحت . تن آسانی . || فراخی زندگانی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || سکینه و آرامش . (از اقرب الموارد). دعت . و رجوع به دعت شود.
دعةلغتنامه دهخدادعة. [ دَ ع َ ] (ع مص ) آرمیده شدن . (تاج المصادر بیهقی ). تن آسان و فراخ زندگانی گردیدن و راحت و آرام گرفتن . (از منتهی الارب ). وَداعة. و رجوع به وداعة شود.
دژپیهلغتنامه دهخدادژپیه . [ دُ ] (اِ مرکب ) دژپه و غدد. (از برهان ). غده ای بزرگ که زیر پوست یا ضمن مخاطهای بدن برآید. دژبه . (برهان ). دژپیهه . دشبل . دسپیل .