لغتنامه دهخدا
دیلمی . [ دَ ل َ ] (ص نسبی )منسوب است به دیلم که بلاد معروفی است . (از انساب سمعانی ). || نام قومی است و گویند که قوم مذکور موی مجعد بسان زنجیر دارند. (غیاث ) (آنندراج ).- موی دیلمی ؛ فرخال . سبط. (یادداشت مؤلف ). || دیلمی وار. چون دیلمیان . چون دیلمی . (یادداشت مؤلف )