دیوگیریلغتنامه دهخدادیوگیری . [ وْ ] (حامص مرکب ) عمل و صفت دیوگیر. رجوع به دیوگیر شود. || (ص نسبی ) نوعی از قماش باشد که در دیوگیر [ شهر ] می بافند که آن دولت آباد است . (برهان ) (آنندراج ). منسوب به شهر دیوگیر.
درِ تحتِفشارpressure door, plug doorواژههای مصوب فرهنگستاننوعی در بر روی سازة هواگرد تحتِفشار که در هنگام بسته بودن، تمام تنشهای وارد بر سازه، از جمله فشار درونی، را تحمل میکند
درِ بارگُنجcontainer end door, end door 1واژههای مصوب فرهنگستاندری که در دیوارۀ انتهایی بارگُنج تعبیه میشود
دستگیرۀ داخلی درdoor inside handle, interior door handleواژههای مصوب فرهنگستاندستگیرهای در قسمت داخلی در برای باز کردن آن