ذواقنلغتنامه دهخداذواقن . [ ذَ ق ِ ] (ع اِ) ج ِ ذاقِنة. چیزها که زیر زنخ است یا سرهای حلقوم یا تندیهای حلقوم یا چنبر گردن یا فرود شکم متصل به ناف یا چاههای سینه .
دواکنلغتنامه دهخدادواکن . [ دَ ک ُ ] (نف مرکب ) دواکننده . دواساز. چاره ساز. شفابخش . شفاده . (یادداشت مؤلف ) : بازدار ای دواکن دل من از زمین بوس هر کسی گل من . نظامی .رجوع به دوا کردن شود.
پالان دوکنلغتنامه دهخداپالان دوکن . (اِخ ) یکی از کوههای جهت جنوبی شهر ارزروم و این کوه فاصله است میان منبع رود قره سو و رود پاسیم .
ذاقنةلغتنامه دهخداذاقنة. [ ق ِ ن َ ] (ع ص ) نعت فاعلی مؤنث از ذقن . || (اِ) آنچه زیر زنخ است یا سر حلقوم یا تندی حلقوم یا چنبر گردن یا فرود شکم متصل ناف . یا چاه سینه یا بالای شکم . ج ، ذواقِن .