ذوزرعلغتنامه دهخداذوزرع . [ زَ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) کشتزار : انی سکنت من ذریتی بواد غیرزرع ، (قرآن 14 / 38)؛ بتحقیق مسکن دادم «ابراهیم » پاره ای از فرزندانم را بوادی
ذوجرعلغتنامه دهخداذوجرع . [ ج َ رَ ] (اِخ ) مردی از قبیله ٔ الهان بن مالک بن زیدبن اوسلة برادرهمدان بن مالک دو قبیله اند در یمن . از تاج العروس .