اسکندریهلغتنامه دهخدااسکندریه . [ اِ ک َ دَ ری ی َ ] (اِخ ) شهری بمصر. || دهی میان حماة وحلب . || شهری به مرو. || شهری به صغد سمرقند. || نام دیگر بلخ . || دهی میان مکه و مدینه . ||
سر کردنلغتنامه دهخداسر کردن . [ س َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) شروع کردن . (غیاث ). شروع کردن فسانه و حدیث و سخن و شیون و گریه و شکوه و راه و مانند آن . (آنندراج ). آغاز کردن . سر دادن :
شکوه آبادلغتنامه دهخداشکوه آباد. [ ش ُ ] (اِخ ) نام محلی کنار راه سنندج به همدان میان قروه و حاجی آباد، واقع در 98700 گزی سنندج است . (یادداشت مؤلف ).
شکوهنجلغتنامه دهخداشکوهنج . [ ش ِ هََ ] (اِ) خارسه پهلویی که خارخسک نیز گویند. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از برهان ). خارخسک . (فرهنگ جهانگیری ). شکوهه . خسک . خار آهنین که بر
شکوههلغتنامه دهخداشکوهه . [ ش ُ هََ /هَِ ] (اِمص ) جمال . زیبایی . ظرافت . || پیرایه . زینت . || درشتی . کلانی . || وقار. بزرگواری . || (اِ) نوعی از خسک . (ناظم الاطباء). آنچه از
