ربایانلغتنامه دهخداربایان . [ رُ ] (نف ، ق ) وصف حالی (صفت حالیه ). در حالت ربودن . در حال ربودن . (یادداشت مرحوم دهخدا).
ربانلغتنامه دهخداربان . [ رَب ْ با ] (ع اِ) رُبّان . (ناظم الاطباء). رجوع به رُبّان شود. || جماعت . (از متن اللغة) (منتهی الارب ). || تمام یا اول هر چیزی . (از منتهی الارب ).
ربانلغتنامه دهخداربان . [ رِ ](اِخ ) نام شخصی از قبیله ٔ جرم ، و در عرب جز آن ربان با «ر» نیست و بقیه با «ز» است . (از منتهی الارب ).
ربانلغتنامه دهخداربان . [ رُب ْ با ] (اِخ ) رکنی است از کوه اجا. (از معجم البلدان ) (از اقرب الموارد).
چابک نفسیلغتنامه دهخداچابک نفسی . [ ب ُ ن َ ف َ ] (حامص مرکب ) شتاب . سرعت . تندروی . چابک سخنی : ذوق چابک نفسی ناله ربایان دارندهر کجا درد بدر تاخت عنان گیر شدیم .ظهوری (از آنندراج ).
کاسه شکنلغتنامه دهخداکاسه شکن . [ س َ / س ِ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) بکنایه اطفال که با خود بمیهمانی برند. ج ، کاسه شکنان : با خویشتن آورده بهر مائده ای برکاسه شکنان زله کشان لقمه ربایان .سوزنی .
نیزه ربالغتنامه دهخدانیزه ربا. [ن َ / ن ِ زَ / زِ رُ ] (نف مرکب ) که نیزه ٔ خصم را که به سوی او پرتاب شده است در هوا برباید. که نیزه ازکف دشمن در میدان جنگ برباید و بستاند : ای بارخدا و ملک بارخدایان <
لقمه ربالغتنامه دهخدالقمه ربا. [ ل ُ م َ / م ِرُ ] (نف مرکب ) لقمه رباینده . شکمخواره : با خویشتن آورده بهر مائده ای برکاسه شکنان ، زله کشان ، لقمه ربایان . سوزنی .با همه خستگی دلم بوسه رباید از لبت <b
بوسه ربالغتنامه دهخدابوسه ربا. [ س َ / س ِ رُ ] (نف مرکب ) گیرنده ٔبوسه . (آنندراج ). آنکه در پنهانی بوسه میکند. (ناظم الاطباء). بوسه دزد. (فرهنگ فارسی معین ) : چشمم از آینه داران خط و خالش گشت لبم از بوسه ربایان بر و دستش باد .<br