لغتنامه دهخدا
ربلة. [ رَ ب ِ ل َ ] (ع ص ) زن فربه بسیارگوشت . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). و رجوع به ربلاء شود. || ماده شتر فربه . (از مهذب الاسماء). || زن بزرگ رَبَلات . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ربلاء شود. || باریک ران خردکُس . (از