ردقلغتنامه دهخداردق . [ رَ دَ ] (ع اِ) رَدَج . آنچه از شکم بره و بزغاله ٔ نوزاد و یا کره اسب نوزاد پیش از خوردن چیزی بدرآید. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).
ریدکلغتنامه دهخداریدک . [ دَ ] (اِخ ) ریذک . ریدک خوش آواز. رجوع به ریدک خوش آواز و کلمه ٔ ریدک در سبک شناسی ج 2 ص 231 شود.
ریدکلغتنامه دهخداریدک . [ دَ / رَ / رِ دَ ] (اِ) پسر امرد بی ریش . (از ناظم الاطباء) (برهان ). پسر جوان امرد. بی ریش . (فرهنگ فارسی معین ). کودک . (از فرهنگ اوبهی ) (شرفنامه ٔ منیری ). از پهلوی «ریتک »، به گمانم اینکه بجای را
ردغلغتنامه دهخداردغ . [ رَ ] (ع اِ) رَدَغ . ج ِ رَدْغة و رَدَغة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ ردغة، آب و گِل تنک و گِلزار سخت .(آنندراج ). رجوع به رَدَغ و رَدْغة و رَدَغة شود.
ردغلغتنامه دهخداردغ . [ رَ دَ ] (ع اِ) رَدْغ . ج ِ رَدْغة و رَدَغة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به رَدْغ و ردغة شود.
ردغلغتنامه دهخداردغ . [ رَ دِ ] (ع ص ) مکان ردغ ؛ جای گِلناک . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
دردقلغتنامه دهخدادردق . [ دَ دَ ] (ع اِ) کودک . (منتهی الارب ). اطفال . (اقرب الموارد). || شتر ریزه و جز آن . (منتهی الارب ). خرد ازشتران . (از اقرب الموارد). || پیمانه ای است می را. ج ، دَرادق . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
خردقلغتنامه دهخداخردق . [ خ َ دَ ] (معرب ، اِ) شوربا. معرب است از خوردیگ . (از منتهی الارب ). شوربا معرب است از خردیگ . (آنندراج ).
زردقلغتنامه دهخدازردق . [زَ دَ ] (اِ) دوائی که زرق کنند در احلیل و دبر و غیر آن ، با آلتی مخصوص آن و آن آلت را زراقه گویند.(از بحر الجواهر، یادداشت بخط مرحوم دهخدا).|| زَردَک . عصاره ٔ گل گاویشه . (از دزی ج 1 ص 585).
سردقلغتنامه دهخداسردق . [ س َ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان لب کویر بخش بجستان شهرستان گناباد. سکنه ٔ آن 600 تن . آب آن از قنات و محصول آن غلات ، ارزن و زیره است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).