لغتنامه دهخدا
گردکوه . [ گ ِ ] (اِخ ) نام کوهی است در ولایت مازندران . (برهان ). نام کوهی است از کوههای دامغان گرد و پهن و بر بالای آن دژ بوده . وقتی ملاحده در آنجا اجتماعی داشتندو فساد میکردند بالاخره قلع و قمع شدند. (آنندراج ). نام کوهی است در نواحی ری . (غیاث ). در جنوب قریه ٔ «گلیجان »