رذمةلغتنامه دهخدارذمة. [ رَ م َ ] (ع ص ) قِدْر رذمة؛ دیگ پر که از سرش بریزد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
ردیمةلغتنامه دهخداردیمة. [ رَ م َ ] (ع اِ) کرانه ٔ دو جامه ٔ بهم دوخته .ج ، رُدُم . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).
ردمةلغتنامه دهخداردمة. [ رِ م َ ] (ع اِ) آنچه باقی ماند در خنور خرما. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
رضمةلغتنامه دهخدارضمة. [ رَ م َ ] (ع اِ) یکی رَضْم . به معنی سنگ بزرگ که در عمارت بر هم نهند. (آنندراج ). یکی رَضْم و رَضَم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). سنگ بزرگ . ج ، رِضام . (مهذب الاسماء).
رضمةلغتنامه دهخدارضمة. [ رُ م َ ] (ع ص ) طائر رضمة. نعت است از رضم به معنی ثابت و برجا ماندن مرغ در پریدن . (منتهی الارب ). مرغ ثابت و برجا. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).
پردمهلغتنامه دهخداپردمه . [ پ َ دَ م َ ] (اِخ ) موضعی است به رستاق لاریجان . رجوع به سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو صفحه ٔ 115 شود.
شرذمةلغتنامه دهخداشرذمة. [ ش ِ ذِ م َ ] (ع اِ) گروه اندک . یک مشت . مشتی . گروهی . طائفه ای . فئة قلیلة. جماعت قلیله : اِن هؤلاء لشرذمة قلیلون . (قرآن 54/26). شرذمه ای که از آن مهلکه خلاص یافته بودند بدیشان پیوستند. (ترجمه ٔ تاریخ یمین
جرذمةلغتنامه دهخداجرذمة. [ ج َ ذَ م َ ] (ع مص ) شتافتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شتافتن در کار و شتافتن در راه رفتن . (از متن اللغة).