لغتنامه دهخدا
بغراتکین . [ ب ُ ت َ ] (اِخ ) ابن اثیر آرد: در سال 555 هَ . ق . بین امیر ایثاق و امیر بغراتکین و رغش جرکانی جنگی روی داد که ایثاق بسوی بغراتکین که در آخر اعمال جوین بود شتافت و دارایی بسیار او را بغارت برد و بغراتکین منهزم گشت و اعمال مزبور ب