لغتنامه دهخدا
رملی . [ رَ ] (اِخ ) احمدبن احمدبن حمزه ، مکنی به ابوالعباس و ملقب به شهاب الدین . از اکابر علمای شافعی در قرن دوازدهم و شاگرد قاضی زکریا بود و از طرف استاد خود برای تدریس و فتوی و اصلاح کتابهای وی اجازه داشت .وی بسال 957 هَ . ق . درگذشت . از