رواغةلغتنامه دهخدارواغة. [ رِ غ َ ] (ع اِ) کُشتی گاه و گویند: هذه رواغتهم ؛ ای مُصْطَرَعهم . (منتهی الارب ). مُصْطَرَع . جایگاه کُشتی . (از اقرب الموارد). ریاغة. (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به ریاغة شود.
ریاغةلغتنامه دهخداریاغة. [ غ َ ] (ع اِ) کشتی گاه . (منتهی الارب ). کشتی گاه . رواغة. (ناظم الاطباء). جایی که در آن کشتی گیرند. رجوع به رواغة شود.
کشتی گاهلغتنامه دهخداکشتی گاه . [ ک ُ] (اِ مرکب ) مصرع . (مهذب الاسماء) (ملخص اللغات خطیب کرمانی ) (السامی فی الاسامی ). رِواغَة. ریاغَة. (از منتهی الارب ). میدان کشتی گیری و آنجایی که پهلوانان زور آزمایی می کنند. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).