روبانجاهلغتنامه دهخداروبانجاه . (اِخ ) دهی است از بلخ ، و منسوب بدانجا را روبانجاهی و روبانشاهی و روبنشاهی گویند. (از معجم البلدان ). از نواحی بلخ است . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).
روبانجاهیلغتنامه دهخداروبانجاهی . (اِخ ) محمدبن حسین روبانجاهی معروف به امیرالامام . صاحب دیوان انشاء سلطان سنجر بود. به غزنه رفت و در آنجا ساکن شد. وی را اشعاری نیکوست . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).
روبانجاهیلغتنامه دهخداروبانجاهی . (اِخ ) محمدبن حسین روبانجاهی معروف به امیرالامام . صاحب دیوان انشاء سلطان سنجر بود. به غزنه رفت و در آنجا ساکن شد. وی را اشعاری نیکوست . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).
روبانشاهیلغتنامه دهخداروبانشاهی . (ص نسبی ) صورت دیگری است از روبانجاهی و آن منسوب به روبانجاه است . (از معجم البلدان ). رجوع به روبانجاه و روبانجاهی شود.
روبنشاهیلغتنامه دهخداروبنشاهی .[ ب َ ] (ص نسبی ) صورت دیگری است از روبانجاهی و روبانشاهی که منسوب به روبانجاه است . (از معجم البلدان ). رجوع به روبانجاه و روبانجاهی و روبانشاهی شود.
روبانجاهیلغتنامه دهخداروبانجاهی . (اِخ ) محمدبن حسین روبانجاهی معروف به امیرالامام . صاحب دیوان انشاء سلطان سنجر بود. به غزنه رفت و در آنجا ساکن شد. وی را اشعاری نیکوست . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).