ریخدهلغتنامه دهخداریخده . [ خ َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) صحن خانه و جز آن . از ری به معنی «رو» و «خده » صورتی از کده . این لغت در یزد و خاصه نزد زردشتیان آنجا معمول است . (یادداشت مؤلف ).
پرخیدهلغتنامه دهخداپرخیده . [پ َ دَ / دِ ] (ن مف ) رمز و ایما و اشارت باشد. (برهان ). ظاهراً این صورت و معنی از مجعولات دساتیر است .