لغتنامه دهخدا
زبرق . [ زِ رِ ] (اِخ ) یحیی ملقب به فراء و مکنی به ابوالمعالی فرزند عبدالرحمن بن محمدبن یعقوب بن اسماعیل شیبانی مکی و معروف به ابن زبرق . در مصر بر سلطان صلاح الدین ایوبی وارد شد و نزد او و فرزندش مقیم گشت . زبرق خود و برادرش جاراﷲ نقل حدیث کنند و زبرق خود از تقی فاسی سماع د