زعنفةلغتنامه دهخدازعنفة. [ زَ ن َ ف َ ] (ع مص ) زینت دادن عروس و آراسته کردن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زعنفةلغتنامه دهخدازعنفة.[ زَ / زِ ن َ / ن ِ ف َ ] (ع ص ، اِ) کوتاه بالا از مرد و زن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کوتاه دست و ساقها. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || پره ٔ شنای ما