زلقةلغتنامه دهخدازلقة. [ زَ ل َ ق َ ] (ع اِ) سنگ تابان . (از تاج العروس ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || زن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
زلقهلغتنامه دهخدازلقه . [ زَ ق َ / ق ِ ] (از ع ، اِ) لغزش و سقوط و افتادگی : زلقه ٔ قدم ؛ لغزش پا. (ناظم الاطباء).
جلقةلغتنامه دهخداجلقة. [ ج َ ل َ ق َ ] (ع اِ) جای ظهور دندان از لب وقت خنده . (منتهی الارب ). ظهور دندان از لب وقت خنده . (ناظم الاطباء).
جلقةلغتنامه دهخداجلقة. [ ج ِ ل ِق ْ ق َ ] (ع ص ) زن گنده پیر. || ناقه ٔ کلانسال . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به جِلِّقَة شود.
جلقةلغتنامه دهخداجلقة. [ ج ِل ْ ل ِ ق َ ](ع ص ) زن گنده پیر. || ناقه ٔ کلانسال . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
زلقهلغتنامه دهخدازلقه . [ زَ ق َ / ق ِ ] (از ع ، اِ) لغزش و سقوط و افتادگی : زلقه ٔ قدم ؛ لغزش پا. (ناظم الاطباء).
مزلقةلغتنامه دهخدامزلقة. [ م َ ل َ ق َ ] (ع اِ) جای لغزیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (دهار). و رجوع به مَزلَق شود.
مزلقةلغتنامه دهخدامزلقة. [ م ُ زَل ْ ل ِ ق َ ](ع ص ) مؤنث مُزلّق . مُزلِقة. مزلقه . لغزاننده . و رجوع به مزّلق در معنی اول و مُزلِقة و مزلّقه شود.
مزلقةلغتنامه دهخدامزلقة. [ م ُ ل ِق َ ] (ع ص ) مؤنث مُزلِق . لغزش دهنده . (آنندراج ) (غیاث ). مُزَلّقَة. و رجوع به مُزلِق و مُزلّقة شود.- حروف مزلقة ؛حروف مزلقه شش است بقرار ذیل : ف ، ر، م ، ن ، ل ، ب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).