زودعفولغتنامه دهخدازودعفو. [ ع َف ْوْ ] (ص مرکب ) آنکه گناهکار را زود بخشد. زودبخشاینده . (فرهنگ فارسی معین ).
زودگذارلغتنامه دهخدازودگذار. [ گ ُ ] (نف مرکب ) زودگذر. که زود گذرد: عَجْلی ̍؛ کمان تیز زودگذار. (از منتهی الارب ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || زوددرگذرنده . زودعفو : در خطا دیرگیر و زودگذاردر عطا سخت مهر و سست مهار.سنائی .