زیباسرلغتنامه دهخدازیباسر. [ س َ ] (ص مرکب ) در بیت زیر از فردوسی ظاهراً بمعنی نیک اندیشه و خوش فکر و یا سردار و سالار نیک و رئیس زیبنده و لایق و درخور آمده است : گنه کار بی بر تویی در جهان نه شاهی نه زیباسری از مهان .فردوسی .
زیباسرشتلغتنامه دهخدازیباسرشت . [س ِ رِ ] (ص مرکب ) نیک فطرت که دارای کردارهای نیکو باشد. (ناظم الاطباء). نیکونهاد. نیک طینت : بجای چنین دلبر مهربان که زیباسرشت است و شیرین زبان .نظامی .
زیباسرشتلغتنامه دهخدازیباسرشت . [س ِ رِ ] (ص مرکب ) نیک فطرت که دارای کردارهای نیکو باشد. (ناظم الاطباء). نیکونهاد. نیک طینت : بجای چنین دلبر مهربان که زیباسرشت است و شیرین زبان .نظامی .