زینت

زینت

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: zinat) (عربی) زیور ، زیب ، پیرایه ، آرایش .

زینت

واژگان مترادف و متضاد

آذین، آرایش، پیرایه، تزیین، حلیه، زیب، زیب، زیور

زینت

فرهنگ واژه‌های سره

آرایه

زینت

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [عربی: زینة] zinat ۱. آرایش.۲. آنچه با آن آرایش کنند؛ پیرایه؛ زیور.

زینت

لغت‌نامه دهخدا

زینت . [ ن َ ] (اِخ ) دهی از بخش رامیان شهرستان گرگان است که 160 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

زینت

لغت‌نامه دهخدا

زینت . [ ن َ ] (ع اِ) زینة. آرایش . زیب . آراستن . حلیه . زبرج . پیرایش . پیرایه . زخرف . (یادداشت بخطمرحوم دهخدا). آرایش و پیرایش و بزک و پیرایه و طراز و جواهر و زیبائی و رونق و فروغ و لباس و هر چیزی که بپوشاند برهنگی را. و زینت با زر و سیم و جواهر ...

ornament, grace, grace note

زینت

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[موسیقی] عنصر تزیینی پیش‌ساخته یا بداهه‌ای که به لحن تنوع و بیانگری و جذابیت می‌بخشد

زینت

فرهنگ فارسی معین

(نَ) [ ع . زینة ] (اِمص .) آرایش ، آن چه با آن آرایش کنند.

زینت

دیکشنری فارسی به انگلیسی

decoration, embellishment, ornament

زینت

دیکشنری فارسی به عربی

حلية , زينة

زینت‌الشریعه

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: zinatoššariee) (عربی) موجب زیبایی و آراستگی دین ، زینت شریعت .

بی زینت

لغت‌نامه دهخدا

بی زینت . [ ن َ ] (ص مرکب ) (از: بی + زینت ) بی زیور. بی آرایش . عاطل : تن همان گوهر بی زینت خاکیست به اصل گر گلیمی بد، یا دیبه رومی است قباش . ناصرخسرو.- بی زیب و زینت ؛ زشت و بی ظرافت وبی لطافت . (ناظم الاطباء).

زینت دادن

لغت‌نامه دهخدا

زینت دادن . [ ن َ دَ ] (مص مرکب ) آرایش دادن و آراستن . (ناظم الاطباء). آراستن . پیراستن کسی یا چیزی را : در رعایت آنچه ما آن را درنظر تو زینت داده ایم . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 313).زینتی در خاکساری داده ام صفحه ٔ تن را به افشان غبار. ملامفید (از آنند...

زینت کردن

لغت‌نامه دهخدا

زینت کردن . [ ن َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آرایش کردن و پیراستن و بزک کردن . (ناظم الاطباء). آراستن و پیراستن کسی یا چیزی را : نه از بهر خود می ستانم خراج که زینت کنم بر خود و تخت و تاج . سعدی (بوستان ).بهار آمد و زینت باغ کردخزان را از این رهگذر داغ کرد....