شاذویهلغتنامه دهخداشاذویه . [ ذو / شاذْ وَ ی َ / ی ِ ] (اِخ ) نامی از نامهای ایرانی . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شادویه شود.
شداةلغتنامه دهخداشداة. [ ش ُ ] (ع اِ) بیخودی و بیهوشی . (منتهی الارب ). شداه ، حیرت و دهش . (از اقرب الموارد).