شبجةلغتنامه دهخداشبجة. [ ش َ ب َ ج َ ] (ع اِ) واحد شبج یعنی یک دروازه و یک دروازه ٔ بلندبنا. (از آنندراج ) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به شبج شود.
سبجةلغتنامه دهخداسبجة. [ س ُ ج َ ] (ع اِ) گلیم سیاه . (مهذب الاسماء). جامه ٔ اسود. ج ، سُبَج . (از اقرب الموارد). || شاماکچه که پیراهن بی آستین باشد. (آنندراج ). شبی زن . (مهذب الاسماء). || سبجة القمیص ؛ تریز پیراهن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || بقیر. (اقرب الموارد). رجوع
سبزهلغتنامه دهخداسبزه . [ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) سبزی . گیاه نورسته . گیاه خودروی نورسته . رستنی و نبات . (آنندراج ). علف و گیاه . گیاه که در قطعه زمینی رویَد. (از فرهنگ نظام ). علف های سبز. گیاه و علف تنک که در کنار هم روید و از خاک بسیار نشود و ساقه ای با
سبیجهلغتنامه دهخداسبیجه . [ ] (اِ) از کتاب حدود العالم که بسال 372 هَ .ق . تألیف شده چنان استنباط می شود که سبیجه نوعی حیوان است از قبیل سمور و سنجاب و فنک و جز آن : و از این ناحیت [ تغزغز ] مشک بسیار خیزد و روباه سیاه و سرخ و ملمع و م
سبیجةلغتنامه دهخداسبیجة. [ س َ ج َ ] (معرب ، اِ) گلیم سیاه . || شاماکچه . (منتهی الارب ). || لباس سیاه . || بقیر. (اقرب الموارد). رجوع به سبیج شود.
gladeدیکشنری انگلیسی به فارسیگلدان، بیشه، خیابان یا کوچه جنگل، سبزه میان جنگل، فضای میان جنگل، درختستان
gladesدیکشنری انگلیسی به فارسیگل سرخ، بیشه، خیابان یا کوچه جنگل، سبزه میان جنگل، فضای میان جنگل، درختستان
فسحةدیکشنری عربی به فارسیپهنا , وسعت , فضاي زياد , بسط و توسعه , گسترش , سبزه ميان جنگل , فضاي ميان جنگل , خيابان يا کوچه جنگل , درختستان , بيشه , يک ورشدگي کشتي در اثر باد , حرکت يک وري , انحراف , مهلت , عقب افتادگي , راه گريز
سبزهلغتنامه دهخداسبزه . [ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) سبزی . گیاه نورسته . گیاه خودروی نورسته . رستنی و نبات . (آنندراج ). علف و گیاه . گیاه که در قطعه زمینی رویَد. (از فرهنگ نظام ). علف های سبز. گیاه و علف تنک که در کنار هم روید و از خاک بسیار نشود و ساقه ای با
سبزهفرهنگ فارسی عمید۱. گیاه تازه و سبز که از زمین چیده نشده باشد؛ گیاه نورسته؛ گیاه تازهروییده: ◻︎ این سبزه که امروز تماشاگه ماست / تا سبزۀ خاک ما تماشاگه کیست (خیام: ۶۷).۲. چمن: ◻︎ رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید / وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید (حافظ: ۴۶۴).۳. نوعی کشمش سبزرنگ؛ کشمش سبز.۴. (صف
سبزه درسبزهلغتنامه دهخداسبزه درسبزه . [ س َ زَ / زِ دَ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) نام لحن نهم باشد از سی لحن باربد. (برهان ) (آنندراج ). یکی از سی لحن باربد : چو بانگ سبزه درسبزه کشیدی ز باغ خشک سبزه بر
سبزهلغتنامه دهخداسبزه . [ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) سبزی . گیاه نورسته . گیاه خودروی نورسته . رستنی و نبات . (آنندراج ). علف و گیاه . گیاه که در قطعه زمینی رویَد. (از فرهنگ نظام ). علف های سبز. گیاه و علف تنک که در کنار هم روید و از خاک بسیار نشود و ساقه ای با
سبزه اندرسبزهلغتنامه دهخداسبزه اندرسبزه . [ س َ زَ / زِ اَ دَ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) بمعنی سبزاندرسبز که نام لحن نهم باشد از سی لحن باربد. (برهان ) (آنندراج ). رجوع به آهنگ و سبزاندرسبز شود.
کانی سبزهلغتنامه دهخداکانی سبزه . [ س َ زِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بهی بخش بوکان شهرستان مهاباد. واقع در 27هزارگزی شمال خاوری بوکان و 25500 گزی خاور شوسه ٔ بوکان به میاندوآب . ناحیه ای است کوهستانی معتدل و دارای <span class="hl
ترسبزهلغتنامه دهخداترسبزه . [ ت َ س َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) سبزه ٔ تر. قصیل : چون اسب ترا سخره گرفتند یکی دان خشک آخر و ترسبزه چو در بند چرایی .خاقانی (دیوان چ سجادی ص 435).<