سربخةلغتنامه دهخداسربخة. [ س َ ب َ خ َ ] (ع مص ) خفیف و سبک بودن . (تاج المصادر بیهقی )(اقرب الموارد). خفت و سبکی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || در نیمروز به جایی شدن . (منتهی ا
سبکیفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. [مقابلِ سنگینی و گرانی] سبک بودن؛ کم‌وزنی.۲. [قدیمی، مجاز] چستی‌وچالاکی.۳. [عامیانه، مجاز] جلفی.۴. [مجاز] خواری و کوچکی.
قدمفرهنگ انتشارات معین(قَ دَ) [ ع . ] 1 - (اِ.) پای ، گام . ج . اقدام . 2 - واحد مسافت و آن فاصلة میان دو پایة یک فرد متوسط است به هنگام راه رفتن . 3 - (اِمص .) عمل ، کار. 4 - ثبات و
عقلفرهنگ انتشارات معین(عَ) [ ع . ] 1 - (مص م .) دریافتن ، فهمیدن . 2 - (اِ.) نیروی ادراک . ؛~ کل بسیار دانا و خردمند. ؛~ سلیم اندیشه و دریافت انسان سالم و طبیعی . ؛~ کسی پاره سن
