سحرگاهیلغتنامه دهخداسحرگاهی . [ س َ ح َ ] (ص نسبی ) منسوب به سحرگاه : آنچه درین حجله ٔ خرگاهی است جلوه گری چند سحرگاهی است . نظامی .ایا باد سحرگاهی کزین شب روز میخواهی از آن خورشید خرگاهی برافکن دامن محمل . س
شهراهلغتنامه دهخداشهراه . [ ش َ ] (اِ مرکب ) مخفف شاهراه . جاده ٔعام و جاده ٔ وسیع بزرگ . (ناظم الاطباء) : دگر گوشت که شهراه کلامست دلت زو با معانی ّ تمامست . ناصرخسرو.شهراه مردمی است سبیل الرشاد توزآن مردمی تو کز ره نامردمی گمی
شهرگاهلغتنامه دهخداشهرگاه . [ ش َ ] (اِ مرکب ) ناحیه ٔ شهر. شهرجای : ز یک میل کرد آفریدون نگاه یکی کاخ دید اندر آن شهر گاه .فردوسی (از آنندراج ).
سحرگاهلغتنامه دهخداسحرگاه . [س َ ح َ ] (اِ مرکب ، ق مرکب ) همان زمان پیش از صبح . (بهار عجم ) (آنندراج ). سحر. پیشک از صبح : دلخسته و مجروحم و پی خسته و گمراه گریان بسپیده دم و نالان بسحرگاه . خسروانی .عهد و میثاق باز تازه کنیم ا
باد سحرگاهیلغتنامه دهخداباد سحرگاهی . [ دِ س َ ح َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادی که در سحر وزد. رجوع به باد شود.
باد شبگیریلغتنامه دهخداباد شبگیری . [ دِ ش َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) باد سحرگاهی . باد پگاه : او خرامان چو باد شبگیری به هیونی چو شیر زنجیری .نظامی .
شکرخوابفرهنگ فارسی عمید۱. خواب خوش و شیرین؛ شادخواب.۲. [مجاز] خواب سحرگاهی: ◻︎ مانعش غلغل گل گشت و شکرخواب صبوح / ورنه گر بشنود آه سحرم بازآید (حافظ: ۴۸۰).
خمارگشاییلغتنامه دهخداخمارگشایی . [ خ ُ گ ُ ] (حامص مرکب ) خمارشکنی . رفع خماری : و همان شب اتفاق عروسی بود و جمله ... به عشرت و نشاط مشغول سحرگاهی بر سر آن مخاذیل افتاد ایشان را خمارگشایی خوش فرمود و یک کودک را زنده نماند. (بدایعالازمان فی تاریخ کرمان ).
شکفیدهلغتنامه دهخداشکفیده . [ ش ِ ک ُ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) شکفته . بازشده . واشده . از هم گشوده . (یادداشت مؤلف ).- ناشکفیده ؛ نشکفته . ناشکفته . باز نشده . خندان نشده : <b
خاصانلغتنامه دهخداخاصان . [ خاص ْ صا ] (اِ) جمع فارسی خاص که ضد عام است : همت خاصان و دل عامیان . نظامی .که خاصان در این ره فرس رانده اندبلا احصی از تک فرو مانده اند. سعدی (از آنندراج ).چرا نزدیکترنیائی
باد سحرگاهیلغتنامه دهخداباد سحرگاهی . [ دِ س َ ح َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادی که در سحر وزد. رجوع به باد شود.