سحفنیةلغتنامه دهخداسحفنیة. [ س ُ ح َ ی َ ] (ع ص ) سر سترده . (اقرب الموارد): رجل سحفنیة؛ مرد موی سترده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
سیحفانیلغتنامه دهخداسیحفانی . [ س َ ح َ نی ی ] (ع ص ) مرد درازریش . (منتهی الارب ).رجل سیحفانی اللحیة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
علی شهیفنیلغتنامه دهخداعلی شهیفنی . [ ع َ ی ِ ؟ ] (اِخ ) ابن حسین حلی شهیفنی . مکنی به ابوالحسن و مشهور به شهیفیة یا شفیهیة. وی شاعر بود و او را دیوانی است . (از الذریعه ٔ آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 562 و 742</