سخندیکشنری فارسی به انگلیسیlogue _, logy _, phono-, speak _, speaking, speech, talk, tongue, utterance, word
سخنفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهآنچه گفته شود؛ کلام؛ قول؛ نطق؛ بیان؛ گفتار. سخن پهلودار: [مجاز] حرف گوشه‌دار و نیش‌دار؛ حرف کنایه‌آمیز که طعن یا دشنامی در آن باشد. سخن راندن: (مصدر لازم) [مجاز
پهلودارلغتنامه دهخداپهلودار. [ پ َ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ پهلو. || چرب پهلو. || که بکسان و نزدیکان و چاکران خود نعمت و مال رساند. که نوکران او از او بسیار منتفعشوند. منفعت رسان . (ب
سخنلغتنامه دهخداسخن . [ س ُ خ ُ / س ُ خ َ / س َ خ ُ / س َ خ َ ] (اِ) سخون . پهلوی «سخون » «اونوالا 116» و «سخون » (کلمه ، لفظ، عبارت )، از اوستا «سخور» (اعلان ، نقشه و طرح ) (ب
کلامفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. قول؛ سخن.۲. سخنی که مفید معنی تام باشد؛ عبارت یا جمله‌ای که از مسند و مسند‌الیه ترکیب شود و دارای معنی باشد. کلام پهلودار: [مجاز] = سخن سخن پهلودار کلام سمی
