سروبنلغتنامه دهخداسروبن . [ س َرْوْ ب ُ ] (اِ مرکب ) درخت سرو : موسیجه و قمری چو مقریاننداز سروبنان هر یکی نبی خوان . خسروانی .سروبنان کنده و گلشن خراب لاله ستان خشک و شکسته چمن . کسایی .بزیر یکی سر
گلشرابیانCalycanthaceaeواژههای مصوب فرهنگستانتیرهای از برگبوسانان، به شکل درختچه و با برگهای ساده و متقابل، که پرچمها و گلبرگهایشان بر روی نهنجی فنجانیشکل قرار گرفته است