سرجوش

sarjuš

معنی

۱. مقداری غذا که از چربی و قسمت مرغوب خوراکی که در دیگ در حال جوشیدن است بردارند: ◻︎ ز هر خوردی که طعم نوش دارد / حلاوت بیشتر سرجوش دارد (نظامی۲: ۱۷۴).
۲. خلاصه؛ زبده.

جست‌وجوی دقیق

سرجوش

لغت‌نامه دهخدا

سرجوش . [ س َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) شوربائی را گویند که در اول جوش از دیگ برآرند و به نمک چش خورند. (آنندراج ) (برهان ) (رشیدی ). شوربایی که در اول جوش کشند و آن را سردیگ نامند. (شرفنامه ٔ منیری ) : ز هر خوردی که طعم نوش داردحلاوت بیشتر سرجوش د

سرجوش

فرهنگ فارسی عمید

سرجوش

دیکشنری فارسی به عربی

زبد

سرجوش

دیکشنری فارسی به انگلیسی

scum

سرجوش

گویش تهرانی

سنگی که از مجرای آن آب وارد حوض می‌شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

باده ٔ سرجوش

لغت‌نامه دهخدا

باده ٔ سرجوش . [ دَ / دِ ی ِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از شراب صاف و این مقابل دُرد است . (آنندراج ).

سرجوج

لغت‌نامه دهخدا

سرجوج . [ س ُ ] (ع ص ) احمق . (آنندراج ) (منتهی الارب ).

سرگیجش

لغت‌نامه دهخدا

سرگیجش . [ س َ ج ِ ] (اِمص مرکب ) در زبان کنونی : سرگیجه . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). گردیدن سر. و آن چنان است که چون کسی از جایی برخیزد اندک زمانی سرش به گردش درآید که اگر چشم نپوشد البته بیفتد.(برهان ) (آنندراج ). رجوع به سرگیجه و سرکیجه شود.