سرفرازی دادنلغتنامه دهخداسرفرازی دادن . [ س َ ف َ دَ ] (مص مرکب ) بلندقدر ساختن . آبرو بخشیدن . مفتخر کردن : کسی را کجا سرفرازی دهدنخستین درش بی نیازی دهد. فردوسی .ترا زین سپس بی نیازی دهم به مازندران سرفرازی دهم . <p class="author
سرفرازیلغتنامه دهخداسرفرازی . [ س َ ف َ ] (حامص مرکب ) فخر. افتخار. مفاخرت . مباهات : پس ازچه رسد سرفرازی مراچو کوشش ترا گوی بازی مرا. اسدی .فخر ملکان شیرزاد شاهی کو را رسد از فخر سرفرازی . مسعودسعد.و
سرفرازی کردنلغتنامه دهخداسرفرازی کردن . [ س َ ف َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) افتخار کردن : ولیکن چو شه تیغبازی کندسر تیغ او سرفرازی کند. نظامی . || تکبر کردن . به خود بالیدن : همه مردمی سرفرازی کندسر آن شد که مردم
سرفرازیلغتنامه دهخداسرفرازی . [ س َ ف َ ] (حامص مرکب ) فخر. افتخار. مفاخرت . مباهات : پس ازچه رسد سرفرازی مراچو کوشش ترا گوی بازی مرا. اسدی .فخر ملکان شیرزاد شاهی کو را رسد از فخر سرفرازی . مسعودسعد.و
سرفرازی کردنلغتنامه دهخداسرفرازی کردن . [ س َ ف َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) افتخار کردن : ولیکن چو شه تیغبازی کندسر تیغ او سرفرازی کند. نظامی . || تکبر کردن . به خود بالیدن : همه مردمی سرفرازی کندسر آن شد که مردم
سرفرازیلغتنامه دهخداسرفرازی . [ س َ ف َ ] (حامص مرکب ) فخر. افتخار. مفاخرت . مباهات : پس ازچه رسد سرفرازی مراچو کوشش ترا گوی بازی مرا. اسدی .فخر ملکان شیرزاد شاهی کو را رسد از فخر سرفرازی . مسعودسعد.و
سرفرازیلغتنامه دهخداسرفرازی . [ س َ ف َ ] (حامص مرکب ) فخر. افتخار. مفاخرت . مباهات : پس ازچه رسد سرفرازی مراچو کوشش ترا گوی بازی مرا. اسدی .فخر ملکان شیرزاد شاهی کو را رسد از فخر سرفرازی . مسعودسعد.و