سرکوچکیلغتنامه دهخداسرکوچکی . [ س َ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب ) فرومایگی و بیقدری و حقارت . (غیاث ) : ولیکن نکشت آتش گرم رابه سرکوچکی داشت آزرم را.نظامی .
سرکوچکلغتنامه دهخداسرکوچک . [ س َ چ َ / چ ِ ](ص مرکب ) کنایه از مردم فرومایه و بی قدر و قیمت و بی تعین . (برهان ) (انجمن آرای ناصری ). کنایه از بیقدرو بی تعین و حقیر و فرومایه . (آنندراج ) : در این هم نبردی چو روباه و گرگ تو سرکو