خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سر قوطی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
-
واژه‌های مشابه
-
آسیمه سر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) 'āsimesar = سراسیمه: ◻︎ آسیمه‌سار و سرنگون، او از برون، من از درون / او غرق خوی، من غرق خون، او منتظر من محتضر (قاآنی: ۲۸۵).
-
گران سر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی، مجاز] gerānsar ۱. متکبر؛ خودخواه؛ خودسر؛ مغرور.۲. مست.
-
کله سر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] kallesar کلمه‌ای که از حروف اول پنج کلمۀ کیمیا، لیمیا، هیمیا، سیمیا، ریمیا که در نزد قدما از علوم سرّی بود، ساخته شده.
-
گشته سر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] gaštesar سرگشته؛ سرگردان.
-
چاه سر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [مقابلِ چاه‌بن] [قدیمی] čāhsar سر چاه؛ لب چاه؛ دهانۀ چاه: ◻︎ کزآن چاه‌سر با دلی پر ز درد / دویدم به نزد تو ای زادمرد (فردوسی: ۳/۳۷۳).
-
خشک سر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] xošksar ۱. بی‌عقل؛ احمق.۲. تندخو.
-
شانه سر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹شانه‌سرک، شانه‌به‌سر› (زیست‌شناسی) [قدیمی] šānesar = هدهد
-
سیاه سر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹سیه‌سر، سیاه‌سار، سیه‌سار› [قدیمی] siyāhsar ۱. آن‌که یا آنچه سرش سیاه باشد.۲. [مجاز] زن بیچاره و بینوا.۳. (اسم) [مجاز] قلمی که سرش را در مرکب زده باشند.۴. (اسم) نهنگ.
-
پیران سر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹پیرانه‌سر› [قدیمی] pirānsar روزگار پیری؛ سر پیری: ◻︎ به پیران‌سر اکنون برآوردگاه / بگردیم یک با دگر بی‌سپاه (فردوسی: ۴/۱۱۵).
-
پیرانه سر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹پیران‌سر› piranesar ۱. سر پیری؛ زمان پیری؛ روزگار پیری.۲. (قید) در دورۀ پیری: ◻︎ برست آن‌که در عهد طفلی بمرد / که پیرانه‌سر شرمساری نبرد (سعدی۱: ۱۱۷).
-
پیره سر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹پیرسر› [قدیمی] piresar ۱. پیر؛ سال‌خورده.۲. سپیدموی: ◻︎ پدر پیره‌سر بود و برنا دلیر / ببسته میان را به کردار شیر (فردوسی۲: ۷۲۶).
-
شوریده سر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی، مجاز] šuridesar بی‌قرار؛ بی‌آرام؛ آشفته و پریشان.
-
صاحب سر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [عربی] [قدیمی] sāhebser[r] مَحرم اسرار؛ رازدار؛ رازنگهدار.
-
صاع سر
فرهنگ فارسی عمید
[عربی. فارسی] [قدیمی] sā'sar ۱. صدقۀ سر؛ زکات سر؛ زکات بدن.۲. زکات فطره که در عید فطر بدهند.
-
خیره سر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹خیرسر، خیره‌سار› [قدیمی] xiresar خودسر، لج‌باز، و گستاخ: ◻︎ زود باشد که خیره‌سر بینی / به دو پای اوفتاده اندر بند (سعدی: ۱۵۷).